Kasza manna – co to właściwie jest?
Kasza manna, znana również jako grysik, zaliczana jest do kasz drobnych. Powstaje z pszenicy, najpopularniejszego zboża na świecie, co sprawia, że zawiera gluten i jest bogata w węglowodany. W 100 gramach produktu znajdziemy aż 78 gramów węglowodanów, a jej kaloryczność wynosi 360 kcal. Mimo to, kasza manna zawiera bardzo mało tłuszczu – zaledwie 1 gram na 100 gramów produktu. Dzięki temu może być elementem diety odchudzającej, zwłaszcza że po ugotowaniu pęcznieje w żołądku, dając uczucie sytości.
Witaminy i minerały – co znajdziemy w kaszy mannie?
Kasza manna to źródło cennych witamin z grupy B, szczególnie B1 i B2. Witaminy te wspierają prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, sercowo-naczyniowego oraz odpornościowego. Dodatkowo kasza manna dostarcza żelaza, wapnia i magnezu. Żelazo, którego w ugotowanej kaszy znajdziemy 3,74 mg na 100 gramów, jest niezbędne dla odporności, pracy serca oraz regeneracji tkanek.
Kiedy warto sięgnąć po kaszę mannę?
Kasza manna jest lekkostrawna, dlatego często poleca się ją osobom z problemami trawiennymi. Może być pomocna przy refluksie, wrzodach żołądka czy innych schorzeniach układu pokarmowego. Dieta przy refluksie powinna być łagodna, pozbawiona ostrych przypraw i tłustych potraw – kasza manna doskonale wpisuje się w te zalecenia.
Nie bez powodu kasza manna jest jednym z pierwszych produktów wprowadzanych do diety niemowląt. Można ją podawać zarówno z warzywami, jak i owocami, co czyni ją uniwersalnym składnikiem dziecięcego jadłospisu.
Kasza manna a dieta odchudzająca
Choć kasza manna jest dość kaloryczna, jej niska zawartość tłuszczu oraz zdolność do pęcznienia sprawiają, że daje szybkie uczucie sytości. Co więcej, zawarty w niej błonnik utrudnia przyswajanie tłuszczów z innych pokarmów. To istotna zaleta dla osób, które chcą zredukować masę ciała. Jednak warto pamiętać, że kasza manna ma wysoki indeks glikemiczny (IG = 60), co oznacza, że szybko podnosi poziom cukru we krwi.
Kto powinien unikać kaszy manny?
Ze względu na wysoki indeks glikemiczny, kasza manna nie jest polecana osobom z cukrzycą i insulinoopornością. Produkty o IG powyżej 55 mogą prowadzić do gwałtownych wahań poziomu glukozy we krwi, co jest niebezpieczne dla diabetyków.
Kasza manna zawiera gluten, dlatego nie jest odpowiednia dla osób z celiakią, alergią na pszenicę czy nietolerancją glutenu. W takich przypadkach lepiej sięgnąć po kaszę jaglaną lub gryczaną.
Ciekawostką jest, że choć kasza manna jest lekkostrawna, nie jest wskazana przy zaparciach. Zawiera bowiem niewielkie ilości błonnika, a duża zawartość cukrów prostych może wręcz nasilać ten problem. Osobom zmagającym się z zaparciami zaleca się raczej kasze gruboziarniste, takie jak gryczana czy pęczak.